رعد و آفتاب

رعد و آفتاب دل نوشت .... به غیراز خدا به هیچ کس امید نداشته باش حضرت علی (ع) التماس دعا صدرمجلس نشسته بودم اصلا راحت نبودم پامودرازمی کردم جمع می کردم حالت ضعف داشتم قرآن روگذاشتم بغلم وپاهاموجمع کردم دل دردسراغم اومد آخوندبالامنبرمردموبه سکوت دعوت می کرد وازفضیلت شب قدرمیخواست صحبت کنه خانم کناردستیم دنبال دخترشایسته ای بودبرابرادرش حدود25_26سال گفتم سراغ ندارم گفت اینجامهمانیم وتهران میشینیم دل درد ودلپیچه ام بیشترمیشد بعدزیارت عاشورا نوبت رسید به جوشن کبیر بزور نشسته بود حس می کردم اگه قدم بزنم یا درازبکشم بهترمیشم بمحض اینکه دعاروتموم کردن تابرنامه بعدی شروع نشده پاشدم وبه خواهرم گفتم میرم رعد و آفتاب...

رعد و آفتاب دل نوشت .... به غیراز خدا به هیچ کس امید نداشته باش حضرت علی (ع) مادرودخترکناردستم مبل بغلی میشنینن جمع ناآشنایی هست ومن فقط4نفرروتواین مهمون میشناسم دوستم ومادرش که مثل من میهمانن دوستم ومادرش که میزبانن همه غریبه ان دختربعدچندلحظه میره جمع فامیلی وبعدش مشغول پذیرایی میشه مادرباحسرت نگاه دخترمیکنه نگاهی که آدم هوری دلش بریزه سرم پایینه ومشغول پذیرایی ازخودم که پیرزن میگه دختر ته تغاریمه چندروزدیگه میبرنش میگم بمبارکی عروسیشه میگه آره تبریک میگم وبازاون نگاه میچرخه رودخترش وغرق نگاه دختردرحال پذیرایشه که سینی شربتوتعارف مهمونامیکنه بعدازبیست دیقه دختره می رقصه وپیرزن تقریبا باصدای رعد و آفتاب...